Rustiger, gelukkig. Nu zou ik met de dag opnieuw moeten kunnen beginnen. Achterstand inhalen is natuurljk onzin. Neemt niet weg, dat morgen meer moet gebeuren, dan ik vanochtend in mijn hoofd had. Niet mee bezig zijn nu. Dat zien we na de nacht wel. Bij de koffie. Het moment waarop vandaag de dag uit de bocht vloog.
Het enige positieve van een dag als vandaag, is, dat ik dit soort gedoe in alle redelijkheid voorlopig weer gehad heb. Het moment van de overval is dan weliswaar onvoorspelbaar, maar dat er iets zat aan te komen, hing in de lucht. De snelle stemmingswisselingen, het toenemende aantal relativeringen van de verkeerde soort, hallucinaties, fysieke ongemakken, etc.
Nu hopelijk een rustige nacht met (relatief) onverstoorde slaap en een frisse start zou morgenvroeg tot de mogelijkheden moeten behoren. Geen onweer, geen stortregens, geen blaffende honden, geen opfokkende dromen. Gewoon een stevige dot zand in mijn ogen en slapen maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten