woensdag 7 maart 2018

Warrig

 ... in een groot oud huis. Verlaten kamers. Slechte vloeren. Overal oude matrassen op de grond. Opzoek naar iets, zonder dat duidelijk is wat, struinend van kamer naar kamer. Onder het dak in een hoek een bewegend gordijn. Als ik het wegschuif, kijk ik in een lange gang. Iets tussen een varanda en een balkon met aan het eind een deur.

 Ik doe daar verder niets mee, ben ineens in een studentenflatachtige setting en de deur van mijn kamer is behangen met post, oude post. Blijkbaar een tijdje weggeweest. Tussen alle opgeprikte enveloppen ook een in doorzichtig cellofaan ingepakt pakje met lila versieringen gevuld met grijze stof. Blijkt de as van een kleine meisje te zijn, dat op het verkeerde adres is bezorgd.

 Via doorverwijzende omstanders probeer ik het juiste adres te achterhalen om het pakketje zelf op de juiste plek langs te brengen. Op weg naar buiten een hoop heisa bij de liften. Alle liften zijn in beslag genomen door slapende of zieke negers. Terwijl ik eerst 14 hoog leek te zitten, loop ik nu geërgerd de straat op en ga opzoek naar een taxi .....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten