Prachtige ochtend. Het ruikt naar voorjaar. Meer dan fris en nat alleen. Mist hangt in het dal en klimt met mij tegen de heuvel op. Ik ga net ietsje sneller en blijf zo boven de wolken.
Über den Wolken
Muss die Freiheit wohl grenzenlos sein
Alle Ängste, alle Sorgen
Sagt man
Blieben darunter verborgen
Und dann
Würde was uns groß und wichtig erscheint
Plötzlich nichtig und klein
Reinhard Mey natuurlijk en dan over een vliegtuig maar het kan dus ook gewoon met beide benen op de grond. En dat van die verborgen angsten en zo heb ik weinig gemerkt, toen ik begon met mijn heen en weer gevlieg naar Roemenië. Zie me die eerste keer in Beauvais nog naar het vliegtuig van Wizz Air kijken, dat al taxiënd in volle glorie voor de vertrekhal tot stilstaand kwam. Het instappen was verre van vanzelfsprekend om van die eerste uren boven de wolken, na vele vliegloze jaren, maar helemaal te zwijgen. Maar het sleet, zoals alles, helaas geldt dat ook voor meer euforische belevingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten