dinsdag 20 maart 2018

Dromerig

 Vanmorgen wakker geworden en de eerste gedachte, die door mijn hoofd schoot was: "Wanneer ben ik opgehouden te dromen over wat ik zou willen in het leven?" En een fractie later de subvraag: "Waarom?". Kan me geen droomrestanten voor de geest halen en weet dus niet of de gedachte uit die hoek afkomstig is. Waar het dan wel vandaan zou moeten komen, weet ik ook niet. Ben, voor zover ik weet, de laatste tijd niet met dat onderwerp of iets wat in die richting gaat bezig geweest. Schijnbaar speelt het onbewust, zullen we maar zeggen.

 Wel al eens met die vrg bezig geweest of geconstateerd, dat ik weinig toekomstdromen meer had. Een hoop ooit gedroomde doelen zijn door de decennia heen bijgesteld (Porsche), verdwenen (Carrière) of, die zijn er ook, gerealiseerd, neem Frankrijk. Van droom naar nachtmerrie, maar toch. De laatste oprisping in die richting was de hang naar het oosten bij het zoeken naar een nwe woonplek na het verlaten van petit Masvieux. En sindsdien?

 Waren de Maldiven een ooit gewenste droom? Nee, dat was Mariana een plezier doen. Misschien komt het realiseren van de inrichting van de nwe woonplek nog het meest in die richting. Hoewel er daar geen drijvende krachten van uit gaan. Het wensgehalte is indien nog aanwezig minder groots. Dat ik Sammy en Katrien heb mogen meenemen en hier begraven was er zo een.

 Als ik tegenwoordig aan dingen denk, die ik zou willen doen, dan zit dat in de orde van grote van 'nog een keertje naar de Metro', een hang naar een grootstedelijk bezoek, het hebben van meer tijd en, wacht ff, daar zijn er toch nog een paar. Die grote Tour d'Europe met de auto of wat te denken van die voettocht naar Rome. Gaat het er ooit van komen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten