D'r van tussen gaan als die mogelijkheid er is of geschapen kan worden, snap ik maar al te goed. Bij de terugkeer enige aarzeling aan de dag leggen ipv met een "Kijk mij!"- houding hier de binnenplaats op te lopen, siert je. Eerst doen alsof het betreden van de binnenplaats je trakteert op een besmetting met Ebola om vervolgens na uren getwijfel aan mijn voeten te gaan liggen en in slaap te vallen, plaatst me voor vrgtkns.
Het doet me deugd dat Prada al bij achten binnen is ipv haar afwezigheid uitstelt tot na elven, maar snappen doe ik er weinig van. Rosa kwam tenminste, op wat je als 'normale wijze' zou kunnen omschrijven, kort na onze terugkeer uit Sibiu en wat gefluit van mijn kant. Duidelijk met een vragende blik in haar ogen mbt dat wat haar mogelijk te wachten zou staan. Maar dat soort zaken zijn niet aan de orde. Uiteindelijk haar wel in haar nekvel de tuinkamer in getrokken, maar dat was meer om de dooie mol te kunnen opruimen, die ze meegesleept had.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten