Het was schijnbaar weer tijd. Te lang goed gegaan? Teveel rustige nachten? Te weinig magere Hein? Kan het inmiddels niet teruggebracht worden tot eens per kwartaal? Vind eigenlijk dat het daar de tijd voor is. Zo een keer per 2 à 3 weken is naar mijn idee teveel vasthouden aan wat ooit geweest is en als het al een functie heeft gehad, is het die inmiddels lang en breed verloren. Dealtje?
Voorlopig geen nachtelijke heisa meer met dreigende ondertonen en nauwelijks van echt te onderscheiden akelig nare bijverschijnselen? Zou me deugd doen, hoe mooi gekleurd en levendig die hele doodbelevingen ook gebracht worden, mijn behoefte eraan is geheel afwezig.
Waren het van de week nog projecties op glasgordijnen, zat ik er vannacht helemaal midden in èn dat zonder hulpmiddelen zoals een VR-bril. Prachtig gedaan, al zeg ik het van mezelf. Maar laat toch maar. Mn dat deel waarin het echt lijkt, dat mijn laatste seconden wegtikken en d'r twijfel is of ik nu alarm moet slaan of het beter rustig kan ondergaan ongeacht de gevolgen.
Het computerspel is een aardig vormgevende kapstok en wordt dankbaar gebruikt, maar natuurlijk niet de trigger. Dan had ik ruim drie mndn rust gehad, wat niet het geval is geweest. Nee, het is een samenspel van mn stomme fysieke klachten. Maar hoe het ook zij, liever niet bij vieren in de ochtend als ik net in bed lig. Weet nou niet wat voor vandaag zwaarder gaat tellen. Mijn slaaptekort? Mijn verstoorde mentale evenwicht? Of toch gewoon het onwillige lijf?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten