Het lijkt erop dat Dishonored_2 zijn glans is verloren. Aangekomen bij spelronde 5, zie ik ineens het hele niveau zich voor me ontrollen zonder ook maar één toetsaanslag te hebben gedaan. Ik weet waar ik zijn moet, weet hoe ik er moet komen, weet de aanpak van/voor de diverse obstakels en tegenstrevers, sorry, -sters in dit geval (of moet het genderneutraal?). Kan de voortgang zogezegd dromen. Dat gaat ten koste van lol en motivatie. Is maar goed ook, krijg ik iets meer tijd voor al die andere bezigheden in de wachtrij. De kranten stapelen alweer een paar weken en de laatste blik in een boek is nog langer geleden
Gek, dat het ineens zo kan opspelen of moet ik 'toeslaan' zeggen. Verwacht blijkbaar geen nieuwigheden meer. Uitdaging passé, interesse gaat wieberen. Een hernieuwd ondergeschoven lijk, waarvan de tot stand koming me is ontgaan, zal ook wel een rol spelen. Het streven naar een lijkloze doorgang wordt op die manier eerder een bron van frustratie dan een na te streven doel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten