Voor het eerst in iets van vijf weken na het verlaten van de slaapkamer niet begroet door een hoop ongeduldig en hoopvol gekef. De pup is gisteren vertrokken. Indruk van de nwe eigenaren is oké. Hoop voor het diertje, dat we ons niet vergissen. Geen leven aan de ketting of permanent opgesloten in een kooihok van 4 vierkante meter. Fokker zou geen beroep voor me zijn. Iedere keer weer een hoop energie en gevoel in een nest jonkies steken en ze daarna zien vertrekken.
Werkt anders, als je je op een of twee van de club kunt richten, omdat je die voor jezelf wilt houden. Eentje zo in haar eentje windt je zo om haar pootje. Zien of we nog wat te horen krijgen. Het diertje is bij een collega van Mariana terecht gekomen. Dus wie weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten