Ik kan het me niet van Frankrijk en in deze vorm ook niet van Nederland herinneren. Hier loopt vandaag iedereen met bloemen en felicitaties te strooien. Eerst al de 1 Mrt toestanden gehad en nu dit weer. Leerlingen lopen met bloemen voor de leraressen. Mannen kopen ze voor hun vrouwen en/of vrouwelijke collega's. Op straat staan al dagen bloemenkraampjes, die je de rest van het jaar niet ziet. Ik sla maar ff over. Geen mannendag, dan ook geen vrouwendag. Die zg gelijkheid, maar dan net iets meer aandacht opeisen. Al dat gezeur de laatste tijd weer over vrouwenquota in wetenschap en in de top van bedrijven. Ik zou als vrouw zijnde de beker aan me voorbij laten gaan, als mijn vrouw-zijn een serieus onderdeel van de keuze voor mijn persoon zou uitmaken. En als man trouwens ook, zeker als dat vanwege het vrouw-zijn zou zijn.
"Dank de mannen cq mannelijke mentaliteit zijn we als maatschappij op een punt gekomen, dat de vrouwen ook mee kunnen gaan doen." Ja, ja, zo'n uitspraak uit de juiste mond in het juiste medium zou tegenwoordig zelfmoord zijn, maar denk er eens over na. Zou het omgekeerd ook zo gewerkt hebben? Waarom zijn er geen wereldrijken geweest met een matriarchale cultuur? Behalve dan de mythische verhalen over de Amazones. Mogelijkheden zijn er zat geweest. Hoeveel vrouwelijke uitvinders zijn er geweest? En qua wetenschappelijke grootheden, behalve dan Madame Curie? En vrouwelijke schrijfsters van formaat, die het niveau van de grijstinten weten te overstijgen zonder te vervallen in feminstisch geneuzel? Natuurlijk is dat alles geen reden voor achterstelling, onderdrukking of misbruik maar verschillen zijn er meer dan een gemiddelde (goed opgeleide) vrouw durf toe te geven. Dus waarom zonodig een vrouwendag?? Die koek waar ze nu 'hun deel' van opeisen, hebben ze zelf niet gebakken.
(Ik maak me snel uit de voeten. Hihihi.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten