Moe, naar bedje toe.
Nee, geen dagdelen achter de computer gehangen. Niet vandaag. Ik opteer vandaag voor een rustige nacht ipv nadreunreacties met beelden die rechtsstreeks uit het spel komen. Soldaten die door open schuiframen naar binnen komen of buitenlangs voorbij gaan. Met dezelfde rood-wordende uitroeptekens hangend in de lucht, als ze de vijand, mij dus, in de gaten krijgen. Misschien 'ns achter een verklaring aan gaan. Het zal een soort van projectie zijn. Kan me echter niet herinneren, dat ooit in andere omstandigheden gehad te hebben. Computerspellen spelend of anderszins.
Dat is niet meer voor vandaag. Dat bezien we op z'n vroegst morgen weer. Graag een normale dag dan. Geen activiteiten buitenshuis die de hele dag verbruiken. Aan de slag met het wegwerken van wat inmiddels alweer sleept, nasleept, ballast is geworden, een soepele beweging in de gewenste richting tegen werkt. Ballast afwerpen. Hopelijk denk ik er morgen nog steeds zo over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten