zondag 4 maart 2018

Gedienstig

 Aparte ervaring, zo'n orthodox kerkbezoek, zo'n bezoek aan een orthodoxe kerkdienst. Dacht dat ik al enige ervaring had, maar huwelijkdiensten, doopdiensten en aanhangsels van de normale dienst vanwege week- of jaardiensten zijn niet te vergelijken met een reguliere dienst. Dat weet ik nu. De beste man liep vanochtend met regelmaat in en uit het van de rest van de kerk afgesloten deel, waar, dat ben ik al eerder te weten gekomen, alleen mannen mogen komen. Een soort priesterkoor annex sacristie. De doorgang in de afscheidingswand, volledig bedekt met muurschilderingen, net als de rest van de kerk, had twee klapdeurtjes, soort van vergulde hekwerkdeuren waar doorheen je de handelingen van de priester binnen kon volgen. Die deurtjes werden af en toe open gezet en met regelmaat ook weer gesloten. Je hebt als priester een hoop te onthouden.

 De kerk zat redelijk vol. Mannen voorin. Vrouwen vulden de achterste helft. Itt andere kerken, die ik hier vanbinnen heb gezien, heeft Coves niet alleen (vaste) stoelen langs de buitenmuren van de kerk, maar is ook het middenschip volledig met stoelen gevuld, waar anders enkel lege sta-ruimte is. Diverse vrouwen wuivenden me door te lopen en op een van de vrije stoelen plaats te nemen. Had ik geweten, dat het nog goed anderhalf uur ipv de veronderstelde driekwartier tot twaalven zou duren, was ik misschien gaan zitten. Hoewel, laat mij een eventuele volgende keer maar achterin of boven op het balkon staan, ipv tussen die opstaande, weer zittende en dan ook nog knielende en voordurend kruistekens slaande kerkgangers, die à la orthodox links en rechts in omgekeerde volgorde doen. Bij eenen pas weer thuis en enigszins gedesoriënteerd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten