Nu nog bonen schoonmaken? Verser dan vers maar eten gaan we ze nu niet en in het vullen van potten heb ik al helemaal geen zin. Morgen weer. Punt achter deze tamelijk rommelige maar niet onproduktieve dag. Zo meteen de wekelijkse badderbeurt. Ik zal alvast de zinken teil uit de schuur halen. De waterketel boven het vuur hangen. En een stuk zeep afsnijden. Dat waren nogeens tijden. De kinderen van oud naar jong achter elkaar in hetzelfde badwater. In feite werd alleen de oudste echt schoon. Of na ons ook de ouders in de teil stapten, zou ik niet weten. Kan me dat niet herinneren.
Het gaat hier iets minder rustiek en zeker weten een stuk prettiger. Geen gejaag 'omdat de rest ook nog moet' en meer ruimte bovendien. Maar nodig is het. Maaien met de bosmaaier blijft een smerige bezigheid. Wat daarbij allemaal vermalen door de lucht vliegt en jou daarbij niet ontziet, weet ik inmiddels wel maar eigenlijk probeer ik het te ontkennen. Ingepakt in een 3M-beschermpak, wat je dank corona nauwelijks meer kunt krijgen, blijft de grootste ellende beperkt tot handen en hoofd. Waarbij ik nog een gezichtbescherming draag, maar die is van een soort gaas en daar slaat een hoop gewoon doorheen. Weliswaar verkruimeld, minder pijnlijk maar nauwelijk minder vervuilend.
Morgen iets meer struktuur in het bezig zijn en we kunnen een serieuze poging ondernemen om de draad weer op te pakken. De voorbereidingen voor maandag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten