Vandaag nog een plens en dan wordt het een prachtige rest van de week. Als weerman (-vrouw, -onbestemds) kun je mensen simpel blij maken. Teken een zonnetje en je kunt weinig meer verkeerd doen. Geen buiten dus vandaag. Hoe de rest ingevuld gaat worden is afwachten. Ik zou zo in Leven & Lot kunnen duiken. Daar zat ik gisteren in een paar bladzijden weer redelijk op het spoor. Ik vrees dat me dat niet de gewenste voldoende geeft. Dat 'mag' vanavond pas weer. Koken dus maar? Kan nooit kwaad. Ook de was mag opgeruimd. En de keuken kan weer een schoonmaakbeurt gebruiken. Waar ben je als mens toch mee bezig?
Gisteren op de een of andere manier bij een video terecht gekomen van een 25 jarig archeologisch experiment ergens in de Bourgogne. Men bouwt daar een kasteel op de manier èn met de middelen van de 13e eeuw. De mensen die er werkten liepen ook in tijdsgetrouwe kleding rond en leefden net als toen in huisjes nabij de bouwplek. Zo'n kasteel was een baan voor je leven. Moet je tegenwoordig niet meer mee aankomen. Nu moet je weg als je je werk net onder de knie hebt.
Maar wat een ander levenstempo. Stenen splijten als dagtaak bijv., die haal je nu standaard gefabriceerd bij de Hornbach of je laat ze thuis bezorgen samen met het benodigde cement en zand in afgepaste zakken. Niks geen geen geklooi met klei. In de video waren ze iets van 13 jaar onderweg. Zag er niet naar uit, dat ze het kasteel in de resterende 12 jaar 'af' zouden krijgen. En als .... wat dan? Dan pas je toch niet meer in de hedendaagse multimediale stressmaatschappij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten