donderdag 16 juli 2020

Eersteling

 Het blijft spannend met de tomaten. Vorige week een paar planten met witte vlieg, maar nu weer geen problemen. De groene jongens of meisjes, kan allebei, blijven stug in aantal toennemen. Zelfs het eerste rode exemplaar kunnen oogsten. Van een plant met duidelijk andere tomaten dan de rest van de rij. Jammer dat er een labeltje aanhangt. Het had niet zo'n boekwerk hoeven zijn, wat je tegenwoordig in de kleding aantreft als je iets koopt, maar gewoon simpel de naam. Dan had ik die volgend jaar wel willen hebben.

 De rest van die rij zijn zg coeur de boeuf gevallen. Vleestomaten als ik het goed heb onthouden. Meer te kiezen was er dit jaar niet. Mijn voorkeur gaat uit naar de wat langwerpige, ellipsvormige pomodori. Daarvoor zal ik toch iets moeten verzinnen om de gewenste planten goed voor te laten ontkiemen en groeien. Een bak met speciale lampen èn temperatuurregeling. Beide zijn afgelopen winter (weer) niet voldoende gebleken.

 Mijn verlanglijstje wil maar niet korter worden. Meest trouwens zaken die me onafhankelijk van anderen maken. In dit geval de producenten van tomaten- en peperplanten. De houtsplijter van tijdelijke medewerkers en/of mijn spieren. En ga zo maar door. Ik zit straks op het door mezelf gecreëerde onbewoonde eilandje midden in Transylvanië en hoef de poort nauwelijks meer uit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten