Verdwaald

 D'r borrelt genoeg in mijn hoofd maar het wil op de een of andere manier ff niet in lekker lopende zinnen gevat worden. Net als gisteren gedaan wat gedaan moest worden, en dat zonder problemen, maar meer ook niet. De rest was veel staren, inertie geen onwil of sloomheid. Alsof ik tegen een glaswand aan botste, zag wat ik wilde (doen) maar er niet bij kon. En nog steeds. Ook de woorden kosten moeite. Het heeft iets onwerkelijks. Ik sta aan de verkeerde kant van de werkelijkheid. Gespiegeld. Ongetwijfeld een tijd/ruimte verschuiving (nawee van De Laatste Tafel) en terecht gekomen in een werkelijkheid parallel aan de oude. Net een paar tellen losgezongen van de baan van een paar dagen geleden. Op de rails en toch ernaast.