Vandaag peulen, (over)morgen bonen, (na) overmorgen wortels en weet ik wat me allemaal nog te wachten staat. Het conserveringsseizoen is losgebarsten. Peulen en inmaken klinkt misschien raar. Iedereen flikkert ze in de diepvries. Maar zonder vacuumapparaat zijn die peulen na een paar mndn niet meer te pruimen. Je kunt ze dan best eten, maar kwalitatief stelt het weinig meer voor. En aangezien een diepvries in mijn geval eerder een eeuwigdurende opbergplek is èn dus (!) nog vol zit van vorig jaar is het niet de best denkbare methode. Maar om iedere dag peultjes te eten is ook niets om warm van te worden. Dus verder gekeken.
Was weinig te vinden. Diepvries, diepvries en nog eens diepvries met heel sporadisch info over wecken of inleggen in azijn, maar dan zonder recept of tijden. Ja, bij het wecken wel: 120 minuten op 100º. Dat klinkt me als een bloemkoolsnotsausje in mijn oren. Misschien ga ik het nog proberen maar nu een andere richting geïmproviseerd. In het azijnmengsel dat over is gebleven na de paddenstoelensessie maar met meer suiker, voorkoken +/- en dan 30 minuten in de pot aan de kook.
De lange kooktijd, als je ze onbehandeld weckt, heeft blijkbaar te maken met het gebrek aan zuur in de meeste groenten itt fruit, waardoor hitte bestendige bacteriën een half uurtje op 100º blijkbaar kunnen overleven en zo mogelijkerwijs botulisme veroorzaken. In een oud Frans boekwerkje over conserveren kookt men het spul zelfs 2x. Eerst de nog steeds geldende 2 uur en twee dagen later nog een keer een half uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten