Was het me dat daggie wel gisteren? Dat viel wel mee. Moet alweer hard nadenken om op een rijtje te krijgen, wat er is gebeurd. Tevredenheid overheerst. Veel meer mag je niet eisen, toch? Meer had gekund, maar niet makkelijk. Minder wel. Prioriteiten zaten goed op rij. Achteraf bezien. Nu verder? Waarom niet? Wel een tandje lager. Is tenslotte weekend.
Slagveld in de keuken moet nog steeds. Lijkt me meer dan voldoende voor vandaag. Zeker als ik ook nog in Genua wil aankomen. En vervolgens in Bordeaux. Om de belofte aan mezelf te breken en alsnog het aantal garages uit te breiden. De keten, de Grijns, loopt nu bijna van Atlantische oceaan tot aan de zwarte zee. Aan de oostkant Brașov al toegevoegd, maar daar zijn we d'r nog niet mee. Daar miste Constanța nog. Zo is d'r altijd wel een draai aan te geven. Op naar die miljoen winst per dag, waar je verder geen reet mee kunt. Over zinloze doelen gesproken. Maar goed dat daar de vaat tegenover staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten