Van het weekeinde ff moeten lachen om de domheid van mensen. Bijna een pleonasme, ik geeft het toe, maar het blijft me verbazen. Vanwege de plots verslechterende coronatoestand in Spanje besloot het UK om de quarantaineplicht weer in te voeren voor de reizigers, die uit die richting het land binnen komen. En dat zijn nu natuurlijk mn vakantiegangers.
Ik voel helemaal geen behoefte om me met mondkapjesgedoe en andere verplichtingen te confronteren buiten mijn eigen regiogrenzen. Maar mocht die behoefte ooit opborrelen, dan zou de eerste vrg toch zijn: 'Hoe groot is de kans, dat tijdens mijn verblijf in het buitenland regels veranderen op de thuisbasis of ter vakantieplekke?' Veranderen in het nadeel van de gesmeedde plannen. Daarbij natuurlijk als eerste de mogelijkheid, dat je het land niet uitkomt en op de tweede plaats de noodzaak van quarantaine bij terugkeer.
Voor een dergelijke relativering heb je toch echt genoeg aan anderhalve hersencel. Een hoeveelheid die een hoop Britten blijkbaar niet halen. Ongetwijfeld van die types die meer met het uitslapen van hun roes bezig zijn dan het bewonderen van de voortbrengselen van het culturele verleden van de Spaanse natie.
Blijkbaar was er nog een soort deadline, maar dan moest men dus eerder terug naar huis dan gepland. Daar was men op z'n Brits danig over uit het huisje. Woede! In feite vanwege hun eigen domheid, maar voor het gemak kiest men dan de overheid als mikpunt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten