zaterdag 25 juli 2020

Keukenvlijt

 Alles net schoon kan ik direct weer aan de slag met vuil maken. Voorbereidingen voor de lunch van morgen en de bbq in de avond. Eieren koken, macaroni .... of zou ik rijst doen ... of  gierst, ooit gekocht nooit gebruikt. Is het wel gierst? Zelfs quinoa ben ik rijk. Ook nog nooit iets mee gedaan. Kan geen kwaad om te zien of ik er iets mee kan en of het de moeite loont. Een vorm van opruimen. Bevalt het niet, dan weg. Pot leeg. Ruimte erbij op het aanrecht. Bonen, de gedroogde versie, ook zoiets. Bederft nooit, maar inmiddels zijn ze zo ingedroogd dat 24 uur weken en weet ik hoeveel uren koken nog steeds niet tot iets leidt, wat je 'gaar' zou willen noemen. Een vorm van ongewild 'al dente' en zelfs daar komt nog enige fantasie bij kijken.

 Op naar de volgende afwas. Op naar de volgende nacht. Op naar het volgende seizoen. Op naar het volgende leven .... O nee, daar waar het niet verkeerd zou zijn, werkt het net niet. Daar geloof ik tenminste niks van. Ook bij katten trouwens. Anders was Bijou niet verdwenen, maar fris en vrolijk teruggekeerd. En al die andere katten ook. Zou een drukke boel zijn.

 Eventjes de zinnen verzetten en dan duiken we maar weer de keuken in. Als je niet uitkijkt, krijg je er een dagtaak aan. Maar dan graag in zo'n keuken zoals men zich dat voorstelt van een kasteel in de middeleeuwen. Een grote schouw met daarin een gigantische ketel aan een ketting boven een groot houtvuur met ernaast een draaiend spit met het restant van een varken. Kippen, geiten en varkens die door de keuken struinen. De lucht van gebakken brood. De tuinman die met een mand vol groente komt binnenlopen. Een oversized tafel met wat volk eraan met niks anders in de zin dan wat buurten (en hopelijk iets te eten èn vooral te drinken krijgen). Karaffen met wijn, zout, boter en brood op tafel en kaarsen en toortsen als enige lichtbronnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten