Weekend. Ochtend. Prachtige dag. Geen zin om wat te doen. Geen zin om niks te doen. Dit gaat een normale dag worden. Ik wil iets nieuws doen en ook dat meters maken staat nog steeds in de wachtrij. Gisteren met maaien begonnen. Je ziet nu weer wat als tuin bedoeld was. Het zijn geen door het onkruid vergeten eilandjes meer in een zee van woekerend groen. Het kost ff maar je doet niet al dit werk om het in de rotzooi verloren te laten gaan. Vijf perceeltjes, ja dat woord zit in gewoon ingeramd, een kas en het bestraten van de looppaden ben ik nog verwijderd van het beheersen/beheren van de natuur.
Denk niet dat dat vandaag gaat lukken. Ergens broeit iets heel anders. Die splijtmachine kriebelt danig. Wordt tijd om dat ding aan het werk te zien èn, wat minstens zo belangrijk is, de stapel hout op de binnenplaats zien slinken. Het zou die gewenste meters kunnen invullen. Ik aarzel nog, maar dat zijn achterhoede aarzelingen. Ik denk dat de keuze al beslecht is. Gisteren al. Vandaag hoef ik het alleen nog maar te doen. Maar voor de zekerheid eerst nog een koffie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten