Wanneer zal het ooit zover zijn cq komen dat ik in de ochtend een uurtje of wat in de tuin schoffel, de lunch klaar maak en dan vrij ben? Vrij omdat alles af is en op z'n plek staat, ligt of hangt? Het onderhoud vergeet ik hierbij bewust. Daar komt nooit een einde aan. De dag vullen met op de bank voor het huis zitten, beetje door het dorp flaneren, blogbijdrage produceren en de beesten kroelen.
De eerste twee jaar heb ik meer op de bank gezeten dan de laatste twee. In het begin deed de aannemer het werk en beperkte ik me tot niet in de weg lopen en toch het overzicht behouden. Nu komt alles op mijn bordje terecht en moet ik niet alleen het overzicht behouden maar ook voor de uitvoering opdraaien. Er zijn van die momenten, dat ik twijfel aan mijn beslissingen van de laatste 7-8 jaar en in de aanloop daartoe. Niet dat dat wat oplost. Uiteindelijk gaat het om het beste van het moment te maken. Soms heb ik het idee dat dat best aardig lukt en op andere momenten voel ik een neiging tot radeloosheid.
Een switch teveel gemaakt? Maar wat was het alternatief geweest? In Frankrijk blijven hangen en onbewogen je neergang in aanschouw nemen? Frankrijk was een doodlopende straat geworden met draaikolk dreiging. Ik heb me vaker afgevraagd of ik misschien een kansrijke mogelijkheid over het hoofd heb gezien. Heb nooit iets kunnen vinden wat daarvoor in aanmerking had kunnen komen.
-Wordt vervolgd-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten