Spelletjes

 "Pas als we ons kunnen ontworstelen aan zorgen over primaire behoeften als eten en drinken, pas als we ons kunnen bezighouden met tijdverdrijf dat zich niet direct verhoudt tot overleven, dan pas kunnen we een zinvol leven leiden."

 Een uitspraak van ene Johan Huizinga uit 1938 (!). In het spel, zo stelt dezelfde Huizinga, vinden we onze vrijheid terug, omdat een spel een doel in zichzelf draagt, en zich afspeelt 'buiten en boven de sfeer van het nuchtere leven van nooddruft en ernst'.

 Zinnen uit een artikel in de VK over Lego en de verslingering daaraan door mensen, die de leeftijd van een kind (ver) achter zich hebben gelaten. Ik kan me d'r iets bij voorstellen, al moet ik zeggen, dat mijn voorkeur uit gaat naar wat in het artikel MOC's wordt genoemd. Gewoon iets maken met de losse onderdelen en niet van die voorgeprogrammeerde bouwpakketten in elkaar clicken. En dan wat mij betreft ook enkel met de originele blokjes.

 Ik heb ooit even de neiging gehad, maar vond het wel erg prijzig voordat ik een hoeveelheid steentjes bij elkaar had om er iets leuks mee te doen. Maar in feite geldt het verhaal ook voor het digitaal truckeren over de Europese wegen. Dat heeft me maar een paar tientjes gekost en het is alles behalve statisch. Ik verheug me al tijden op de aankomende uitbreiding naar Spanje en Portugal.

 Wat ik in het artikel niet snap is de 'gemeenschapszin' waar spelen voor schijnt te zorgen. Dat mensen dan weer gebruikersgroepen gaan vormen en bijeenkomsten regelen, etc. Dat deel kan me gestolen worden. Dat geldt ook voor de mogelijkheden hiertoe binnen ETS2. Ik speel voor mezelf, niet met of voor anderen. Dat heeft snel teveel weg van Mens Erger Je Niet.