Waar gaat het over? 750 miljard waarvan 400 als cadeautje of 700 miljard waarvan 350 als gift maar dan wel verbonden aan strikte voorwaarden en controle. Behalve dat mij dat laatste vanzelfsprekend lijkt maar het niet is, is de rest toch weinig meer dan een potje armpje drukken. Ik weet niet. 50 miljard meer of minder is voor een normaal mens een onvoorstelbare berg geld, maar op een hoop van 18 met elf nullen maakt het toch nauwelijks meer wat uit, toch? Ook nooit mensen begrepen die naar een andere winkel kilometers verderop gaan, omdat daar iets voor een dubbeltje minder wordt aangeboden.
Afgelopen boodschappensessie in de supermarkt nog voor een rek gestaan met flessen drank, waar Auchun restanten aanbood van dingen die uit het assortiment worden gehaald of gewoon te lang onverkocht zijn gebleven. Stonden een paar flessen pastis, Ricard tussen voor de helft van wat ze voordien moesten kosten. Even was daar de twijfel, maar direct daarop ook de afwijzing van het idee om iets te kopen, wat ik nog voldoende heb. Weliswaar tegen een 'interessante' prijs, maar dan moet je het thuis weer ergens laten en staat het je weken, misschien wel mndn domweg in de weg. En dat voor 40 Lei? Nee, dus.
Die voorwaarden en controle dus en dat niet in de vorm van een wassen neus, dat is belangrijk. Dat iedereen eindelijk eens doet wat al tig keer is afgesproken maar ook al tig keer niet is nagekomen zonder dat het ook maar tot iets van een consequentie heeft geleid. Dat geld is allang niet meer dan een haast surrealistische verrekenmethode voor het verhandelen van lucht. Als je je daar in probeert te verdiepen ga je vanzelf opzoek naar een diep ravijn om er gillend in naar beneden te duiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten