'Overweldigend meesterwerk' (Het Parool), 'Scherp en ontroerend' (De Volkskrant), 'Groots, weids, diep, verpletterend' (Trouw), 'Adembenemend' (NRC Handelsblad). Men had moeite met elkaar overbieden, toch heb ik het boek een eind over de helft van de 1000 pagina's niet meer ter hand genomen. Leven & Lot van Vasili Grossman. Ik heb geen idee meer waarom. Ook niet hoelang geleden ik het aan de kant heb gelegd. Twee jaar?
Verveling kan het niet geweest zijn. Gisteren even gecheckt of ik zo eventjes de draad kon oppakken. Wat maar deels lukte, maar het boek nam me wel direct mee in een aangename woordenstroom. Meeslepende beschrijvingen. Nu alleen nog even de aansluitingen, want er waren meerdere verhaallijnen te volgen, met het reeds gelezen deel zien te herstellen.
Mijn leeshonger is terug en die ga ik, als het kan, een tijdje aan het lijntje houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten