Gisteren een uurtje in de tuin bezig geweest en moeten constateren, dat ik weer achter het onkruid aan hol. Onkruid en opruimen wat z'n beste tijd heeft gehad. In mrt begonnen, in mei de drukste mnd en nu, zeg begin augustus begint het opruimen en winterklaar maken. Snel seizoennetje.
Nu heb ik voor dat winterklaar maken nog wel een mnd of twee-drie. Maar als in die tijd ook de kas er van moet komen, begin ik de stresskriebels te voelen. Dan moet ik nu toch echt in de benen. Tenminste zo voelt dat. Opstarten loopt net iets soepeler maar is net als afronden zeker niet één van mijn sterkste kanten. De informatie is er, keuzes zijn gemaakt. Nu moeten er consequenties aan verbonden en ineens is er hapering.
Een moment waarop ook andere zaken hun kans schoon zien om zich nog weer eens onder mijn aandacht te schuiven. En voor je het weet is het chaos, krijgt het iets intimiderends en gooi ik alle deuren dicht. Alles behalve handig. Ik denk dat ik maar eens een vroege start in de tuin maak en twee vliegen in één klap probeer te slaan. Opschonen van de tuin en struktuur onder mijn schedeldak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten