zondag 19 juli 2020

EU-malaise

 Het gaat er zowaar een beetje op lijken alsof de EU Nederland & Co enigszins tegemoet wil komen bij het strooien met miljarden. 'Lijkt' en 'Enigszins' want zolang er geen definitief resultaat ligt en landen als Spanje en Italië het eindresultaat morrend en wel accepteren, geloof ik niks van de vormgeving. Een 'Veto' is geen 'Noodrem constructie' maar een simpele streep door anderlands vrolijk spendeer gedrag in de hoop er de zoveelste keer weer mee weg te komen ten koste van anderen. Zover zijn we nog lang niet.

 Toch broeit er schijnbaar iets, waardoor een paar relatief kleine spelers de machinerie kunnen weerhouden van domweg doordenderen op een al jaren ongewenst pad. Ongewenst door een deel van de club. Jammer, dat Duitsland de afgelopen weken ineens van z'n geloof is gevallen. En waarom? Ik geloof niks van die verhaaltjes dat het Noorden baat heeft bij geld uitdelen in het Zuiden en deels ook Oosten. Dat Frankrijk daarvoor pleit is enkel eigen belang. Bij Duitsland moeten andere zaken meespelen.

 Maar goed. Europa zou niet het gedrocht zijn, wat het is geworden, als straks niet weer blijkt, dat het bij in mooie woorden verpakte intenties blijft en de vermeende stok achter de deur nauwelijk een twijgje mag heten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten