In drie mndn tijd meer berichten dan in 2012 in een heel jaar. En dat gemiddeld ene berichtje per dag kostte toen nog moeite ook.. Maar oefening baart kunst. Waarmee niet gezegd wilt zijn, dat wat ik tegenwoordig de digitale wereld in loods kunst is. Het is vooral meer dan 8-9 jaar geleden. Voor mijn gevoel veel meer, maar ook dat is iets waar over valt te twisten. Belangrijkste is, dat het bevalt en inmiddels een integraal deel uitmaakt van mijn dagbesteding.
Stiekem toch iets van een schrijver geworden, al ontbeert het genre (nog?) een naam. "Gelul" zou een mooie zijn, hoewel dat ook van toepassing is op een hoop pennevruchten die zichzelf een hogere standaard toedichten. Maar 'what's in a name' tenslotte. Het gaat niet om de naam maar om het beestje. En dat beestje lust er wel pap van.
Als de toon gezet wordt in de eerste dagen van de mnd, gaat dit weer een drukke mnd worden. En eerlijk gezegd hoop ik, dat ergens in de loop van deze mnd de virustoestanden dusdanig afzwakken, dat het normale of moet ik zeggen pré-Corona bestaan weer opgepakt kan worden. Ik kan het woord 'corona' langzamerhand niet meer zien. Het wordt inmiddels overal aan de haren bijgesleept. Het was al en tutkrant, maar de VK heeft de afgelopen weken laten zien, dat het nog steeds erger kan. Het gillen komt nabij en dat zou ik me toch liever besparen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten