In feite had ik een schijnwerper buiten moeten opstellen en door moeten werken tot het perceeltje af was. Ik geloof nl niet dat de rug morgen bereid is tot enige medewerking. Maar ik was het zat. Dan maar niet en zien we morgen weer verder. De dag voor de rest lekker bezig geweest en zoals meestal niet gekomen, waar ik had willen zijn.
Kan dan wel multitaskend bezig zijn met spitten en sloophout verbranden maar het zijn de gedachten die als zand in de machinerie fungeren. Het spitten heeft een surrealistische tint gekregen. Het idee dat ik ieder moment kon en nog kan doodvallen, daar ben ik inmiddels wel aan gewend. Tot die tijd of dat moment zou echter alles op redelijk voorspelbare wijze de bühne passeren. Die voorspelbaarheid is verleden tijd en ik merk, dat ik daar niet van gecharmeerd ben.
Behalve het doodvallen, wat nog steeds tot de mogelijkheden behoort met als extraatje een buikligging, is de rest iets geworden als een paling in een emmer snot. Probeer de toekomst maar in te vullen, je een beeld te vormen van wat het betekent wat momenteel mn op economische vlak gebeurd. Al die doden zijn lullig maar voor het verdere verloop weinig interessant. Het gaat om geld en de betekenis die het had, heeft en gaat krijgen. Het gaat om onbekendheid, oncontroleerbaarheid en onvoorspelbaarheid. Zeg maar spannende tijden. Leuk voor de geschiedenisboeken maar volgens mij niks om middenin te zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten