Tijd voor weer wat afstand van het hele virusverhaal. Prachtig weer buiten. Tuintijd. Vanochtend al uitgebreid met de honden gewandeld. De beesten voor het eerst sinds een week of twee vrijgelaten. D'r moest een hoop energie d'ruit. Dat is bij mij niet echt het geval, maar het idee van beperkt zijn blijft wringen, terwijl dat per saldo nauwelijks het geval is. Spitten dus maar. En zaaien. Maar vooral toch spitten. Een handeling het laten overnemen van mijn gedachtendrang.
Nwe handschoenen zou geen kwaad kunnen. Het oude paar hangt van gaten aan elkaar en de grond is nog steeds onaangenaam klef en koud. Dat is zoiets kleins, waarvoor ik anders ff in de auto zou springen en in Agnita het probleem oplossen. Daarvoor moet ik nu tot na 13:00 wachten. Tussen elf en een is de straat gereserveerd voor mensen ouder dan 65, de zogezegd meer kwetsbare personen, om te doen wat gedaan moet worden zoals de boodschappen. Ja, er wordt hier aan alles en iedereen gedacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten