Betrap me steeds vaker op 'kijken naar de buren' of moet ik het 'gluren' noemen. Vanuit de keuken, staand aan het aanrecht moet ik mijn ogen sluiten wil ik niet zien wat bij de buren aan de overkant gebeurd. Niet bij de buren recht tegenover maar iets meer naar rechts. Recht tegenover zie ik alleen een voorgevel en een grotendeels door het huis afgeschermde binnenplaats. En achter die voorgevel is zoals gewoonlijk weinig te beleven. Behalve wij met onze keuken aan de straatkant leef de rest meer achterin de meestal haaks op de straat staande huizen.
De buren meer naar rechts hebben 'aan onze kant' een huisnummer extra als tuin op de langzaam omhoog lopende overkant en die geeft vrij zicht op hun naast gelegen binnenplaats. Op het gepies van de man, z'n gehannes met het paard, het zagen van het hout of het bijwerken van z'n zeis. De onlangs scheef gezakte plee zorgt ook voor hilarische momenten. Aan de afwas zie ik haar de kippen opjagen, het paard verzorgen, de hondendrollen ruimen, de was ophangen en de tuin bijhouden.
Bezig aan het aanrecht wordt mijn oog door iedere beweging aan de overkant getrokken mn door die van de buurvrouw vanwege de opvallende kleuren, die haar joggingbroeken vaak hebben. Net ging ze opweg om boodschappen te doen. Fel rode joggingbroek aan èn mondkapje (alvast) voorgebonden. Een stug mens. Zegt zelden gedag als ze me passeert.
ps: 8888
Geen opmerkingen:
Een reactie posten