Lang leve de wijn in flessen met schroefdop. Een kurk krijg ik er momenteel niet uit. Zo pas je je aan. Een stoeltje in de douche. Sokken laat je op een gegeven moment maar zitten. Etc. Als ik niet oppas begint het afbouwen voordat de opbouw is afgerond. Het leven wat nu serieus vorm begint te krijgen, had ik 20 jaar geleden kunnen hebben als de betere helft niet persé d'r eigen broek had willen ophouden. En wat heeft het haar opgeleverd? Een paar jaar extra vol onvrede en op het eind zelfs vertwijfeling en toen ineens veel te vroeg afgelopen. Wat mij in de nasleep nog eens 8-9 jaar van mijn leven heeft gekost.
Ze zeggen weleens, dat je zachter, toegeeflijker, vergevingsgezinder wordt naarmate de jaren stijgen en gebeurtenissen verder in het verleden zakken. Ik zie bij mezelf eerder het omgekeerde. Niet dat dat wat oplost. Terug in de tijd kan nog steeds niet en wat ik nu heb wil ik niet meer kwijt, onder geen enkele voorwaarde. Net even de tuin ingelopen. Kijken levert tenslotte geen problemen op, zolang het niet omhoog is. En het tot op heden bereikte resultaat doet deugt. Na de Pasen de aanloop naar de eindsprint van de opzet en dan is het wachten tot de tuin vol groei en bloei is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten