dinsdag 28 april 2020

Lulkoek

 Gisteren op een website terecht gekomen die MakkelijkeMoestuin heette (MM) een volledig Amerikaans getinte website maar dan in het Nederlands. Het type Tell & Sell. "Hello, I'm Mike and I found such beautifull knives, I cannot wait to present them to you." Etc. Het ging om een bloembakidee maar dan voor groenten. Daar zijn er meer van. Leuk voor als je geen tuin hebt, maar wel een balkon op het zuiden èn je een ingebouwde hydroponiekas te duur vindt. En daar zou het verhaal moeten ophouden. Maar toen begon het pas.

 Een hoop gezeur over spitten, teveel groenten, onderhoud etc. Lekker afzetten tegen. Bakje (of tig) kopen, aarde voor in het bakkie kopen, zaadjes die precies op de methode afgestemd zijn kopen, etc. En dan doen alsof niks mis kan gaan. Het gaat allemaal 'vanzelf', kost geen tijd, etc. Dat dat ws niet klopt kom je snel genoeg achter.

 Nogmaals leuk voor op het balkon, maar hij die het verhaal presenteert doet alsof het een moestuin kan vervangen. Daar wordt het een appels en peren verhaal. In een moestuin neem je zijn verhaal uit jezelf mee, als je alles goed op orde hebt. De kleine (koude) kas voor de productie tussendoor. Spitten is bovendien tamelijke archaïsch in meerdere betekenissen van het woord. Je doet het alleen als je een moestuin opstart èn daarbij veel last ondervindt van wortelonkruid. Zoniet, is spitten al decennia eerder uit den boze dan regel. En zo kan ik doorgaan.

 Een moestuin heb je ook niet om met een mooie bak sla te kunnen showen als mensen langs komen. Een moestuin verzorgt in principe je hele basisbehoefte in de keuken het hele jaar door. Dit door diverse bewaar- en conserveermethoden. En nog een keer 'etc'. Bovendien, en misschien is dat wel het belangrijkste elemaant wat meneer over het hoofd ziet, je houdt een moestuin bij voor de lol van het bezig zijn en daarna pas voor de opbrengst. Qed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten