Eén glas rode wijn à la het gemiddelde restaurant voor 1/3 gevuld en één klein formaat glas rode port en ik zit bij vieren bijna rechtop te slapen. Het is godgeklaagd! Hoe moet ik ooit door de voorraad in de wijnkelder heen geraken? Op deze manier moet ik minstens de negentig halen en dat behoort naar eigen inschatting niet tot de reële mogelijkheden.
Ik zal niet weer over 'ooit' beginnen, maar het is, laat ik het terughoudend formuleren, wel anders gesteld geweest met het drinken van veredeld druivensap. Tegenwoordig zit ik meer in de bonen. De koffiebonen. Een kilo of twee op maandbasis. En melk natuurlijk. Twee liter. Per dag wel te verstaan. In de koffie. Altijd een stevige gebruiker geweest. Van de melk, bedoel ik. Het zal sommigen tot hoofdschudden aanzetten, maar die flauwekul over koemelk is nooit aan mij besteed geweest.
Zò, nog een kop en ik ben er weer. Tijd voor een punt achter de wasdag. Geen politieagent gezien. Ook niet gehoord. De dorpelingen houden zich redelijk gedeisd in zoverre ik daar zo tegen het begin van het dorp zicht op kan hebben. Weinig passerende auto's en het lijken er per dag steeds minder te worden. Zometeen aan de achterkant naar buiten en een frisse neus halen. Het ziet er veelbelovend uit voor de komende dagen. Stimulerende vooruitzichten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten