Het is een geluk dat ik niet religieus ben. Ik zou op deze belangrijke kerkelijke dagen mijn hoofd niet in alle nederigheid, vergeven van vrees kunnen oprichten naar waar de hemel gedacht wordt. Hoewel het probleem krimpt cq zich meer en meer concentreert op de feitelijke plek houdt de onwillige spier en/of zenuw het hoofd naar beneden gebogen. Dat geeft al eerder problemen dan enkel bij de theoretische aanbidding in een kerk. Koffiedrinken bijv. is geen probleem behalve die laatste slok, waarbij je het hoofd naar achter laten vallen om ook de laatste druppels genot tot je te nemen, moet nu ff gelepeld worden.
Als je eigen lijf je dwars zit, wordt je daar niet vrolijk van. Neemt niet weg, dat mijn handelen inmiddels iets lachwekkends krijgt. Ook voor mij. Belangrijker is, dat ik wel doe, kan doen wat gedaan moet worden. Zometeen het halve lam ontbenen. Het is geen kleintje deze keer. Vooral ff niet stilstaan bij hoe leuk en enthousiast ie gisteren nog geblaat zal hebben. Mes langs de botten. De botten voor de honden. En dan de eieren schoonschrobben, dwz ontvetten. 150 was de richtlijn, benieuwd hoever we er dit keer overheen zitten. Tegen die tijd heb ik allang weer een paar uur plat gelegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten