Heel wat kilometers gemaakt voor mijn gevoel en dat zonder de tuin te verlaten. Heen en weer, steeds opnieuw. Van het vuur, naar het vuur. Met een hoop sloophout is nog wel wat te doen, maar als het verrot is, wit van de zwam, dan zijn vlammen het enige alternatief. Sukkel van een aannemer vond het blijkbaar niet nodig om mijn aanwijzingen op te volgen en een ventilatie ruimte te creëren tussen de grond en het weg te werken sloophout. Struktureel was er niks meer mee te doen. Te oud, te dun. Maar decoratief was het een en ander mogelijk geweest, als het hout fatsoenlijk was weggelegd. Nu was van het deel waar het om ging, de oude planken van schuurdeuren en muren, weinig anders over dan een bijna halve mtr dikke verzwamde rotte zooi. Wat een wereld van verschil met het tweede deel van het sloophout aan de linkerkant, dat ik daar zelf gestapeld heb. Daar zal ook wel hier en daar een rot stuk hout tussen liggen maar het overgrote deel is gewoon droog en bruikbaar mocht je willen.
Eerst de muizen, nu dit weer. Staan me nog meer post-verbouwingsverrassingen te wachten? Mag hopen van niet. Heb van de ongewenste hoeveelheid vuur een deugd gemaakt en net een zestal in aluminiumfolie gewikkelde aardappels in de gloeiende as gestopt. Dat wordt smullen straks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten