Net een punt achter deze dag gezet Vrg me niet wat ik gedaan heb, ik zou er hard over moeten nadenken. Gewoon bezig, lekker bezig geweest. Wat me bijgebleven is, is het uurtje onkruid trekken in de tuin. Uienperceel opschonen, oa de rotzooi tussen de spinazie weg halen.
Bezig met het nog zeer overzichtelijke formaat van het meeste onkruid, bedacht ik me, dat dit in feite de mooiste periode in de tuin is. Alles komt op of moet dat binnenkort doen en het is aan mij om de start van het ingezaaide spul niet ten onder te laten gaan in de massa van het veel sneller opschietende onkruid. Ieder perceeltje in zijn eigen staat van verwildering. Alles zeer overzichtelijk, dat itt de onbewerkte delen, waar ik binnenkort weer met de bosmaaier overheen zal moeten.
Geen stress, geen dwang, uurtje per dag of 's avonds nog ff een uurtje extra. Het heeft iets van mediteren, maar die vergelijking heb ik vast al een keer gemaakt. Gehurkt, focus op het te verwijderen plantje, aanzet van de vingers zo diep mogelijk en dan dat korte rukje in de hoop, dat je de hele wortel mee weet te nemen.
We kennen onze pappenheimers en met 3 - 4 soorten heb je meer dan 90% van het onkruid gehad. Ook dat varieert enigszins afhankelijk van waar je je in de tuin bevindt. Hier en daar steken vervelen wortelonkruiden opnieuw boven het maaiveld uit en moet de spade er tegen aan. Als dat tenminste mogelijk is en ik daardoor niet mijn eigen zaaiwerk omzeep help. Geen kunst om dan de tijd en de wereld om je heen uit het oog te verliezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten