Het prachtige weer duurt voort. Gelukkig is er meer dan voldoende te doen en blijft de behoefte om er op uit te trekken binnen hanteerbare grenzen. Drie weken nou en nog vijf te gaan. Minimaal. Je moet er vooral niet teveel bij stilstaan. Verder vandaag waar we gisteren zijn gestopt. Zien of we vandaag aan het vuur toekomen. Had daar gisteren uiteindelijk geen zin in. Geen behoefte om in de vlammen te staren op een heldere avond.
Had het 's middags in feite al gezien en lag uiteindelijk uren eerder dan normaal onder de wol. Ff lekker bijslapen, denk je dan, maar als je dan uren eerder dan normaal wakker bent, levert dat per saldo niks op. En vijf uur is echt te vroeg om met de honden op pad te gaan. Dat bijslapen is er dus niet van gekomen. Sukkelen we verder vandaag, dank het mooie weer en de in het kielzog meeliftende hooikoorts. Het sloopt al aardig en dan moet het echte seizoen nog beginnen.
Toen me ooit verteld werd, dat hooikoorts iets van wennen en slijten was en ik er over 40 jaar minder last van zou hebben, leek me dat vooral erg ver weg. Nu weet ik bovendien, dat het niet klopt ook. En kan ik daar iets mee? Nee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten