De pas op de plaats vandaag kon geen kwaad. Het gevoel opgesloten te zitten werd me ff teveel. Ik kon dat al in de pré-corona tijd hebben. Eventjes weg uit de beperkingen van het dorp. Het
"Gott verlass'nes Dorf, nur Heu und Torf
Stets der gleiche Trott, nur Hü und Hott
Im Stall die Kuh macht muh, die Hähne krähen dazu
Das hält keiner aus, ich will hier raus".
Een paar uurtjes Sibiu doet wonderen. Ik mis dat al wat langer dan me lief is. Heb het vandaag opgelost (nou ja ......) met een ritje naar de pinautomaat in Agnita. De meeste koeriers wensen cash betaald te worden. En ik heb er nog een paar in de pijplijn zitten en er volgen er ongetwijfeld meer.
Ergens sloopt het. Het is een weerstand waar je je tegen moet verzetten. Het is een beetje als familiesores, waar je niet onheen kunt, en je meer bezig houdt dan je lief is. Ik ga vast nog wel ergens de komende tijd met mijn kop tegen de muur knallen, maar voor vandaag is dat gevaar soepeltjes omzeild.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten