Ondertussen vordert de verbouwing van de schuur gestaag maar traag. De muren staan. Er ontbreekt volgens mij nog één laag stenen of eigenlijk meer blokken. De begane grond heeft zijn vorm. Tegelijkertijd is er een hoop discussie over hoe nu verder. Ondanks dat ik daar meerdere malen zeer duidelijk in ben geweest, blijft de aannemer een andere kant op duwen.
Ik wil een duidelijk zichtbare houten buitenkant vanaf 2,5 meter hoogte om het karakter van het schuur-zijn duidelijker te laten uitkomen. De aannemer wil eigenlijk gewoon stenen/blokken tot onder het dak. Dan wil hij ook een schuurvloer op 2,5 meter leggen, terwijl ik die op het skelet van de schuur wil hebben liggen, zo'n dikke halve meter hoger. Verschil? De muur is strak waterpas en dat kun je van de oude balken, die het skelet van de schuur, vormen niet zeggen.
Je hoort de aannemer en voorman knarsetanden, maar ik ga niet in hun gemakzucht mee. Uiteindelijk hebben ze toegegeven. Wat kunnen ze anders? Er is geen enkele fatsoenlijke reden om hun voorstel te volgen, behalve dat het makkelijker is. En dat nadat ze bijna vier weken bezig zijn geweest om het skelet van de schuur opnieuw te richten en stellen. Vergeleken daarmee moet het leggen van die vloerbalken op een oneffen draagstruktuur een fluitje van een cent zijn. Het materiaal wordt bestelt, de slag is gewonnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten