Onvolwassen

"Een negentienjarige vrouw uit het Zuid-Hollandse Hellevoetsluis wordt sinds enkele dagen vermist op Cuba." (Nu.nl, 24-07-2018)

 Volgens mij ben je op je negentiende nog geen vrouw maar een meisje. Of het slim is om op die leeftijd alleen naar Cuba te reizen, is niet aan mij om te bepalen. Ik zou het afraden, denk ik. Maar als en dan dagelijks meerdere keren contact hebben met je ouders, dan ben je verre van volwassen en ook in die betekenis, wat mij betreft geen vrouw en nog niet zover om er alleen op uit te trekken. Zul je wel niet mogen zeggen tegenwoordig, maar ik ben Stef Blok niet.

 Mijn ouders en mn mijn moeder zou het wel hebben weten te waarderen, als ze minimaal had geweten, waar ik uithing tijdens mijn vakanties en het liefst met telefoonnummer van hotel of camping. Iedere keer hetzelfde gezeur. Dat 'contact hebben' is tegenwoordig vele malen eenvoudiger, maar toch.  Ik zou me een aparte mobiel (moeten) aanschaffen met een nummer, dat buiten mij niemand zou kennen, om bevrijd te zijn van het idee van controle.

 Bij vakantie hoort onbereikbaarheid. En dan kwam altijd weer dat verhaal van overlijdende familieleden of het verongelukken van mijn persoontje. Het kan ook omgekeerd. Ik ken mensen die iedere jaar een testament opmaken of in elk geval opmaakten voor ze op vakantie gingen. Tegenwoordig gaat het nog vele malen sneller maar ook in de jaren zeventig en tachtig ...... van de vorige eeuw zouden mijn ouders snel genoeg te weten zijn gekomen, als er iets mis was gegaan met mij. En voor een begrafenis zou ik sowieso mijn vakantie niet afbreken. Maar dat heb ik altijd wijselijk voor me gehouden.