Weer een dag die een druppel op een gloeiende plaat gelijkt. Psssst, weg! Vijf uur. Voorbij.
...
Inmiddels half acht geweest. Nog een ruk, een zucht en misschien een slok en dan lig ik weer onder de spreekwoordelijke wol. Hoop dat het tandvlees tanden heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten