En daar plenst en dondert het weer. Had me net bedacht, dat de rek er voor de afwisseling weer een keertje uit was. Hoeft niet gecheckt te worden. Met mijn woord kun en moet je het doen. Het zal dan ook niet verbazen. De nattigheid hangt me einden de keel uit. Wil je iets doen, moet het met slechts geringe overdrijving tussen de buien door. Dwz je begint nat en voor alles goed en wel droog is, moet je weer wijken, als je niet gesopt wilt worden. En zo gaat het minimaal de rest van de mnd door. Soms van die onweersbuien in de namiddag en vroege ochtend, vaker echt regen. Hopelijk kan ik er de komende jaren vanuit een luie stoel in de zon hoofdschuddend op terug zien. De slechte, natte zomer van 2018.
Niet mijn manier van werken en ik ga me d'r ook niet aan aanpassen. En de tijd van leven is voor deze ene maal gelukkig te kort om er aan te wennen. De tuin beschouw ik voor dit jaar als verloren. Eens een keertje niet aan mezelf te danken. Laten we de positieve randjes zoeken. De rest gaat op een nog lager pitje dan het dank de bouwactiviteiten al terecht was gekomen. Of ik nou voortmodder, stug doorga of lekker bezig ben zal per saldo weinig uitmaken. Het grote voordeel van de zomermndn, dat je meer (werk)ruimte tot je beschikking hebt en je vrijer kunt bewegen is in dit zeikweer ver te zoeken. En dat is nieteens om me onder het werk uit te lullen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten