Avond voor de boeg. Nergens speciaal zin. Toe aan een nieuw spel dat je zo heerlijk mee kan sleuren. Nee, geen bubbels schieten meer tegenstanders uitschakelen, raadsels oplossen, hindernissen overwinnen maar dan zonder vingervlugheidsvereisten op het toetsenbord. Ruim die Pc dan eindelijk eens op en richt 'm opnieuw in. Er liggen zat spellen te wachten. Een paar mndn terug naar de Franse omstandigheden van mijn laatste 7 jaar zou niet gek zijn. Niet dat ik die periode nu achteraf wil gaan ophemelen, maar van afleiding had ik in elk geval geen last.
Als ik zo'n dag als vandaag zie, heb ik een hoop gedaan, maar alles compleet ongepland muv de afwas en het koken enkel omdat iets ineens moest of iemand met een vrg kwam aanzetten. Een haast dagelijks ritueel. Was het niet Mariana, dan wel de werkers of de aannemer, buren niet te vergeten en te pas en te onpas binnen vallende (aangetrouwde) familie. De mijne kan het qua afstand niet en zou het nog niet doen al zouden ze twee huizen verder op wonen.
En weer! Zit ik net rustig, eindelijk zo'n moccona-moment, de uitnodiging om de kersendrank van Marina's broer te komen proeven. 'Gaan' eigenlijk, want in 24. Wat moet ik daar nou mee. A. geen zin in sterke drank. B. ff genoeg van familie en soortgelijks en C. daar gaat weer een hoop tijd verloren aan iets waar mij het bijzondere of hoe je het ook wilt formuleren van ontgaat. En daarvoor naar 24? Nee, dus. Laat mij maar lekker hier zitten en me afvragen wat ik ga doen. Dat is iets tussen mij en mezelf. Prettig overzichtelijk gezelschap. Begrijpt elkaar woordeloos. Ik duik 'ns lekker in de krant(en).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten