zaterdag 21 juli 2018

Deurvolk

 De duidelijk afbakening van de huizen, eigendommen naar de straat toe heb ik ongetwijfeld al eens benoemd. Ook het feit, dat daar dan weer niemand een boodschap aan schijnt te hebben en iedereen overal gewoon naar binnen stapt. Tenminste, als er geen honden aanslaan op het moment, dat je de poort nadert of aanraakt.

 Nu heeft bijna iedereen viervoeters achter zijn of haar poort zitten, maar overdag weer vaak opgesloten itt 's nachts. Hier loopt momenteel -ivm verbouwing- eigenlijk alleen een teckel vrij rond, maar die maakt genoeg lawaai om de gemiddelde onbekende buiten de poort te houden. Men steekt dan de kop tussen de poortdelen naar binnen en roept 'Hallo' of bij meer bekenden 'Mariana'. Dan moet je dus in de benen en zien wie het is en wat gewenst is. Aandacht (broer, Elenora). Iets praktisch (buren). Oud ijzer, verkoop blik-, rvs- of koperwerk of gewoon de vraag om geld (Zigeuners).

 Dat laatste gebeurt minder vaak dan ik gedacht had. Maar als, dan is het altijd weer frappant om de toonomslag te horen tussen hun 'Goedendag'-wens (stevig, helder) en de riedel (beduidend minder volume en zeurderig) die vervolgens af wordt gestoken in de hoop, dat ik naar mijn beurs grijp. Dat laatste doe ik aan de deur nauwelijks. Dan is het 'Nee en tabee!'

 Ik zou niks tegen helpen hebben, maar heb zelden de indruk, dat het werkelijk nodig is. Het is makkelijk geld verdienen. Een Lei hier, een paar Lei daar en voordat je het weet, heeft zo iemand meer bij elkaar gebedeld dan een werker per dag betaald krijgt. 'Ga werken' is dan ook het verkeerde advies.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten