Eerst zie ik dat het de 13e is, vervolgens realiseer ik me dat het vandaag vrijdag is. Vrijdag de 13e. Meestal realiseer ik het me achteraf. Ben er dan ook niet zo mee bezig, maar geheel uit mijn gedachten is ook het niet. Wat kan vandaag meer mis gaan en afgeschoven worden op de ongeluksdatum? Ik zal de omstandigheden niet kietelen. In principe was de voortgang van de Peugeot voor vandaag het enige. Wat dan dus ook mis is gegaan.
Ik zou met geheel nieuwe dingen moeten beginnen. Daar is een vrijdag natuurlijk de absoluut meest ongeschikt dag voor. Weekeinde voor de deur. Regen in de lucht. Wat gedacht van een warm bad en een fles koude witte wijn? Geen witte wijn, dus iets anders. Voor een paar uur bezig zijn in de keuken is het te laat. Bovendien zit ik voor mijn gevoel al of nog zo vol, dat een paar dagen wortels knabbelen geen kwaad zou kunnen. De afwas? Zooi zat, maar laat ik daar nou 'ns een keer geen zin in hebben. Dan maar siësta. Da's verleidelijk, want mogelijk. En dan kun je het beter niet doen, anders verlies je dat prettige gevoel van het 'kunnen'.
Het is een beetje vergelijkbaar met mndnlang sparen, zomervakantiewerk doen, zaterdags aan de slag en eindelijk het bedrag voor de gewenste tape-recorder bij elkaar hebben en je dan afvragen of je het eigenlijk wel zou doen, daar al dat bijeen vergaarde geld aan uitgeven. Zolang dat 'enorme' bedrag op je spaarbankboekje stond lag een wereld aan mogelijkheden voor je open. Een wereld met een 'maar' in vergelijking met de siësta, de verplichting om te kiezen tussen alternatieven. Geld geef je maar één keer uit, een siësta doe je zo weer, desnoods twee keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten