Zou het aan de datum liggen? Of aan de golfbewegingen? Eens in de zoveel tijd moet de lucht geklaard worden tussen Mariana en mij. Dat die lucht betrokken is, merk je natuurlijk niet, totdat het onweer losbarst. Aanleiding is nooit het meest interessante deel in het geheel. Waar het ook begint het komt altijd op dezelfde punten neer.
Ha, ha, nee, daar volgt nu geen opsomming van waar de mogelijke frictiepunten uiteindelijk altijd weer toe leiden. Het is een verschil in karakter, denken over het leven en historische achtergrond, misschien zelfs opvoeding, hoewel daar volgens mij het karakter al dwars heeft gelegen.
Stoom afblazen kan nooit kwaad, maar steeds dezelfde stoom moeten afblazen gaat wel op den duur wel irriteren. Accepteren is iets, wat (natuurlijk) over en weer op problemen stuit. Maar het is ook een mechanisme, dat als het aan de ene kant begint te werken de andere kant al gauw het idee heeft, dat het niet meer hoeft. Dat werkt dus niet. Een ervaring, die ik dank de decennia op mijn kerfstok, meerdere malen heb mogen meemaken.
Vrouwen, en ik denk, dat ik best enigszins mag generaliseren, tenzij ik zo stom ben geweest om steeds dezelfde types uit te kiezen, hebben in het spel dat aanpassen heet, het inleveren en opeisen, gauw de neiging om achterover te leunen. Tegemoet gekomen worden is zo heerlijk, dat de eigen inbreng haast vanzelfsprekend langzaam verandert in 'misschien ook maar niet doen' of zoiets. Wel de lusten maar niet de lasten. Wie wil dat niet? Het is als met de prijs laten zakken bij de verkoop van een huis, voordat er een bod ligt. Het enige resultaat zal zijn, dat de potentiële koper nog lager met de bieding gaat zitten. Ik gun iedereen z'n genieten, maar ik ben niet de butler, die het mogelijk maakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten