Twee jaar na constructie is vandaag de deur van de gereconstrueerde broodoven geplaatste. Het gaat langzaam, erg langzaam, maar nog steeds vooruit. De oude oven van Mariana's moeder's moeder was ingestort. En met de complete afbraak en herbouw van het zomerbouwsel wat hier vrijwel iedereen heeft, zijn we de oven niet vergeten. De toegang een kwart slag gedraaid, zodat ie van buiten af bereikbaar is ipv binnendoor, maar verder authentiek, als ik de maker mag geloven.
Ik zie me niet zo snel een partij broden en het soort gebak van brooddeeg met room, kaas, en/of iets anders er overheen, dat hier met de feestdagen nog wordt gemaakt door de oude garde van het dorp. Dat zijn van die partijen, die een normaal mens tegenwoordig niet meer weggestouwd krijgt. Vergelijkbaar met al die conserven, die voor de winter gemaakt worden. Mariana amuseert zich er graag mee. Gegeten wordt het stukken minder. Teveel keus, andere smaak, noem het op.
Komt ook vast bij kijken, dat ik het ben die vrijwel uitsluitend kookt. Niet omdat ik dat nou persé wil. En ik kook vooral toch vers. Geen diepvries, die dus vol blijft, geen huisgemaakte conserven, etc. Maar ik ben niet het hele verhaal. Mariana's voorkeur om buiten de deur te eten, doet ook zo z'n duit in htet zakje. Verder kun je meer krijgen, dan je kunt bedenken. Dat is anders geweest, zeker hier.
Maar een pizza zo af en toe, uit een hout gestookte oven, daar is niks mis mee. Ga het vanavond nog proberen. Word mijn eerste pizza, die compleet in eigen beheer tot stand zal komen. In Frankrijk kocht ik het deeg en decoreerde het naar wens, voordat ik het in de (gas)oven schoof. Nu is het huisgemaakt en straks houtovengebakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten