Het knallen snel gezien vandaag. Weet niet of ik daar blij mee moet zijn of niet. Leuk meegenomen, dat ik aan andere dingen toekom. Hoewel, zo erg was het nieteens. Het is het frustratieniveau, dat opspeelt. Niet over het spel. Wie wil niet de wereld reddden, toch? Wel over het ontbreken van inspraak mbt de opslagmomenten. Als je vier, tien of vijfentwintig keer hetzelfde traject door moet, waar je normaalgesproken al een aantal keer je voortgang zou hebben opgeslagen, gaat dat -zacht gezegd- vervelen. Je krijgt bijna iets baldadigs, maar kunt je dat weer niet permiteren als je niet ook nogeens onnodig teruggeworpen wilt worden.
Dat er systeemmomenten zijn waarop de voortgang wordt vastgelegd, is bijna vanzelfsprekend. Je zou daarnaast echter ookl de mogelijkheid moeten hebben om een eigen opslag bij te houden. Hoeft niet in een onbegrensd aantal bestanden. Gewoon één eigen file voor het bewaren naar eigen inzicht en daarnaast de étappes van de door de programmeurs bedachte voortgangsregistratie. Ik verzin het niet zelf. Het kan en blijkbaar is er bewust gekozen om dat niet in te bouwen. Zouden de ontwerpers cq bouwers het spel zelf gespeeld hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten