Ter afsluiting van het jaar een huishoudelijk dagje. Wassen, afwassen, opruimen. Een beetje klooien tussen de eigen vier muren. Het is niet, dat ik me al helemaal kan opsluiten. Er zijn nog enige buitenshuise activiteiten af te handelen. Maar veel stel het niet voor. Ergens blijkt nog een rekening open te staan. Met de eindejaars inventaris voor de deur worden de boeken doorgespit. Kan goed kloppen. Heb dat al eens proberen te betalen, maar was toen op de verkeerde plek.
Na de koffie krantje mee en ff het dorp, sorry stadje in, voordat ik me op de (af)was gooi. Afwas en koken. De laatste verse Kerstinkopen verwerken en dan is er wonderwel weinig tot niks afgeschreven en ongebruikt richting vuilnisbak verdwenen. Da's netjes.
Heb zin in de dag. Was vanochtend op de alweer langere ochtendwandel al te merken. Ongemerkt liep ik te zingen. Da's lang geleden, dat ik me daar op betrapt heb. Loop inmiddels, sinds kort bijna een uur in de ochtend. Met Prada en Rosa los en redelijk (Prada) tot goed (Rosa) luisterend, loopt het een stuk prettiger dan met twee over-energieke honden trekkend aan hun lijnen. Nu is het ook weer iets leuks voor mezelf en niet alleen een noodzaak voor de honden. Helemaal de heuvel op en daar boven een eind richting, ja wat zal het zijn, iets van NoordWesten, denk ik, gelopen.
Rechts de huizen, kerk en kerkhof van Coves en links het vermoeden van Birghis. Heerlijk open ruimte, wijds zicht, de besneeuwde toppen van de Karpaten in mijn rug, net als de opkomende zon. Een zon die oranje boven de heuvels begint uit te komen als ik heuvelopwaarts start en fel geel schijnt als ik weer afdaal. Dit zijn mooie ochtende. Vijf blije rond rennende en onderling spelende honden voor me en een teckel achter mijn hielen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten