In een rijtuigie, in een rijtuigie
In een rijtuigie rejen we naar Agnita
Op een dag in december, zo kalm en bedaard
En maar schommelen en maar kijken naar de kont van 't paard
In een rijtuigie, in een rijtuigie
In een rijtuigie helemaal naar Agnita
Vrij naar Wim Sonneveld. Kijken naar de kont van het paard. Goed bedoeld en met drie broeken over elkaar aan misschien een beetje te doen, maar ik had liever gewoon doorgelopen. Helaas lukte dat niet en ik wilde ook niet als ondankbaar of onbeleefd overkomen. Koukleumen dus maar. Het maakt mijn bewondering voor de paard- en wagenmenners alleen nog groter dan ie al was.
Opweg naar de beestenmarkt in Agnita. Onderweg nog een stop om de paarden te laten drinken. Die beesten verbruiken blijkbaar een hoop water dat 7 km niet zonder een tussenstop kunnen worden afgelegd. De markten zoals vandaag in Agnita gaan het hele jaar door op vaste momenten in vaste plaatsen. Het ene dorp na het andere. Nu kun je nog net een varken op de kop tikken om te slachten voor de Kerst. Maar of het de goede tijd is om paarden te verkopen, zoals de lui uit Coves van plan waren, vraag ik me af.
Bij de afslag naar de markt vriendelijk bedankt en verder het stadje ingetogen. De stijfheid eruit lopen en weer op temperatuur komen. Benieuwd naar de conclusie mbt de auto en de reden voor de actie van Telecom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten